Δῶστε, σῶστε, σωθῆτε!

Κάποτε παρῆγε πολλὰ αὐτὸ ὁ τόπος. Ἔβγαζε πρῶτα ἀπὸ ὅλα καλοὺς ἀνθρώπους, τίμιους οἰκογενειάρχες, σωστοὺς χριστιανούς, μάρτυρες καὶ ἁγίους. Κι ἀπὸ προϊόντα, ἔβγαζε ὅσα χρειάζονταν γιὰ νὰ ζήσουν εὐτυχισμένα καὶ ὑγιεινά.
Τώρα τί παράγει; Παράγει τὰ τέσσερα Κ, ποὺ μᾶς ἔκαναν πασίγνωστους σ’ὅλο τὸν κόσμο. Παράγει:
-Κερδοσκόπους.
-Κλέφτες.
-Καλοπερασάκηδες.
-Κομπιναδόρους.
Ἀφοῦ δὲν θέλουμε τὴν χειραγωγία τοῦ Εὐαγγελίου, βρεθήκαμε στὴν χειραγωγία τοῦ Μνημονίου.
Αφοῦ δὲν θέλουμε τὰ δικά μας ΔΝΤ, δηλαδή, νὰ εἴμαστε Δραστήριοι, Νομοταγεῖς, Τίμιοι, δεθήκαμε στὸ ἄλλο ΔΝΤ, στὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο, ποὺ ὡς ψυχρὸς ἐργοδότης μᾶς ἐπιβάλλει τὰ δικά του μέτρα.
Μποροῦμε νὰ σωθοῦμε οἰκονομικὰ καὶ χωρὶς τὸ Μνημόνιο: Ἂν εἴχαμε ἕνα ἄλλο Μνημόνιο, σὰν ἐκεῖνο, ποὺ θυμίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Μνημόνευε Ἰησοῦν...Χριστὸν» (Β΄ Τίμ. β΄ 8).
Μνήμη Χριστοῦ = Θυμᾶμαι τὸν Χριστό. Αὐτὸ σημαίνει:
-Θυμᾶμαι, ὅτι εἶμαι ἄνθρωπος κι ὄχι καταβόθρα.
-Θυμᾶμαι, ὅτι πάνω ἀπὸ ὅλα εἶναι ἡ συνείδησις καὶ ἡ τιμιότητα.
-Θυμᾶμαι, ὅτι δὲν κλέβω, ἀλλὰ δουλεύω.
-Θυμᾶμαι, ὅτι δὲν εἶμαι μόνος.
-Θυμᾶμαι, ὅτι ὅλες τὶς πράξεις μου τὶς βλέπει ὁ Θεός.
-Θυμᾶμαι, ὅτι τούτη ἡ ζωὴ ἀποτελεῖ τὸν διάδρομο ἀπογειώσεως γιὰ τὴν αἰώνια πραγματικότητα.
-Θυμᾶμαι τοὺς φτωχούς της γής, ποὺ ἀπαιτοῦν ἴση κατανομὴ τῶν ἀγαθῶν.
Φυσικὰ πολλοὶ θὰ γελάσουν μὲ τίς...ἀφέλειές μας. Μόνο ποὺ δὲν εἶναι ἀφέλειες. Εἶναι ὠφέλειες.
Στὴν Ἀμερικὴ ὑπάρχει μιὰ κίνησις δικεκατομμυριούχων, ποὺ ἔχει ὡς σύνθημα: «Δῶστε καὶ σῶστε». Ἡγεῖται ὁ βαθύπλουτος Μπὶλ Γκέϊτς. Ἀπευθύνεται καὶ σ’ἄλλους σὰν κι αὐτὸν καὶ τοὺς καλεῖ νὰ ἀφήσουν τὴν μισὴ περιουσία τους γιὰ ἀγαθοεργοὺς σκοπούς, ἀλλὰ μετὰ θάνατον! Ὑπάρχει καὶ Γουόρεν Μπάφετ, ποὺ δεσμεύει τὸ 99% τῆς περιουσίας του γιὰ φιλανθρωπίες, ὅσο ζῆ καὶ μετὰ θάνατον. «Δέσμευση δωρεᾶς’, καλεῖται ἡ κίνησις τῶν δισεκατομμυριούχων!
-Ὁ Χριστὸς μᾶς χαρίζει μία ἄλλη δέσμευσι. Δεσμεύεται ὁ Ἴδιος νὰ μᾶς χαρίση τὴν ἐπουράνια βασιλεία Του, ἂν ἀγαπήσουμε τοῦ ἄλλους καὶ προσφέρουμε τὰ ὑπάρχοντά μας γιὰ ἐλεημοσύνη.
Προσφορὰ καὶ δωρεὰ ὄχι βέβαια μετὰ θάνατον. Ἀφοῦ σὲ μία τέτοια περίπτωση δωρητὴς εἶναι ὁ θάνατος.
-Ἂν εἴχαμε μάθει νὰ δίνουμε, τότε θὰ δίναμε ὄχι γιὰ νὰ σώσουμε ἄλλους, ἀλλὰ γιὰ νὰ σωθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι.
-Ἂν μᾶς συγκινοῦσε τὸ δράμα τόσων ἀστέγων καὶ λιμοκτινούντων στὸν πλανήτη μας, θὰ συναγωνιζόμασταν, ὄχι γιὰ οἰκονομικὰ προνόμια ἀλλὰ γιὰ δωρεές.
-Ἕνα κράτος φυσικὰ λύνει τὸ οἰκονομικό του πρόβλημα ὄχι μὲ τὴν ἐλεημοσύνη, ἀλλὰ μὲ τὴν δικαιοσύνη. Ἀλλὰ στὸ κράτος τοῦ Θεοῦ, στὴν Ἐκκλησία, τὰ οἰκονομικὰ λύνονται καὶ μὲ τὴν δικαιοσύνη καὶ μὲ τὴν ἐλεημοσύνη.
-Γίναμε πιὸ διεφθαρμένο κράτος. Κλέφτες, ἀπατεῶνες. Ἔχουν βίλλες καὶ δηλώνουν εἰσόδημα 10.000 εὐρὼ τὸν χρόνο!
-Τὸ «Δῶστε καὶ σῶστε» τῶν δισεκατομμυριούχων τῆς Ἀμερικῆς, γιὰ μᾶς γίνεται: «Δῶστε, σῶστε, σωθῆτε»/
Καὶ προχωρώντας γίνεται:
Δῶστε Χριστό!
Σῶστε λαό!
Σωθῆτε Χριστιανοί!

Ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Περιοδικὸ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς τοῦ ὁμωνύμου Συλλόγου.
πηγή: http://orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com/2010/09/blog-post_5711.html